ilkler unutulmaz...

Vay be blog yazarı da olduk ya hayırlısı.bir şekilde gaza gelip ,ölü doğan bu blogu hayata döndürmemi sağlayan canere teşekkürler diyerek başlayacağım sanırım.eee ne yazcaz şimdi,havada atmıştım rahat yazarım diye ama?
how ı met your mother denen güzide dizinin 5.sezonunun 10.bölümünün üzerine oluşan fikirlerimi paylaşçam sanırım.(bir an tamlamayı bitirememekten korktum arkadaş).uğraşılmış yine bir geyik bir garip oluşum üzerine kurmuşsunuz bölümü ama uzatmayın artık.ya barney bir iddia ya atılıyorya ted bi acayip kız çıkarıyor.sıkmadı mı artık,yaptıkça adamlar izlerim ama artık bi anne bulunsun ,şu dizi sonlansın,yok sarı şemsiye yok sınıftaymış falan.olmuyor yani.çevremde nice geyiklere araç ve amaç olmuş bir dizi ama,george lucas ne demiş "phantom menice" için ;every saga has a beginning...ben de diyorum ki "also there have to be an ending"...
George dan laf açıldı bak şimdi,film çekmiyor artık zibidi ,iyice tembelleşti.japoncaya karşı olan çalışma azmim adamın film çekmeye olanınkinden daha fazla,gerçi burada gariplik bende de olabilir ya neyse.nasıl bir alfabe bu böyle,ezberler gibi oluyorum,sor ssbaha ne kadarı kalmış.bu dili öğrenen voltran da yapar,kadın üstünde suşi de yer,herşey beklenebilir ve beklenmelidir.2 haftaya sınav var bakalım geçersek 2. kura biraz daha takılacağız sensei nin peşinde.zaten diyet tüm hışmıyla sürüyor,bi de bazılarının deyimiyle "çan çin çon".zor vallaha.ama gideceksek eğer japonya'ya lazım cepte.ah bi gidebilsek uzak doğuya.japon gelin dediğimiz hadise gerçek olacak sanırım.ama o tren de geçen sabah saatleri nasıl geçebilir ya,adamların kitap okuyacak vakitleri var baya,sonra biz okumuyo oluyoruz,sefer tasımı açarım vallaha,suşimi çıkarır,gömlek cebimde bekleyen çubuklarla girişirim yemeğe.bi de geyşa eve ,evi falan da süpürür hem.işte bu ya,japonya da bekar hayatı...herkese tavsiye etmek düşer bana...
bu seferlik bu kadar ya,tabi başka sefer olur mu bilemem....